Skip to main content

Auteur: edwin

De gevolgen van vuurwerk

De jaarwisseling zal rustiger verlopen dan normaal. In Nederland kunnen ze de honderden vuurwerkslachtoffers missen als kiespijn nu er weer een verzorginfarct dreigt door de coronacrisis. Een landelijk vuurwerkverbod moet ook helpen om de virusoverdracht in te perken. Al stemt het evengoed tot nadenken over de impact op mens en dier.

Twee blinde ogen per uur

In de jaarwisseling van 2008 naar 2009 riep het Nederlands Oogheelkundig Gezelschap (NOG), de beroepsvereniging van Nederlandse Oogartsen, alle collega’s op om een medische enquête in te vullen over de vuurwerkletsels die ze in die periode te zien kregen. ‘Tot dan toe hadden we alleen cijfers van hoeveel patiënten zich meldden in het ziekenhuis. We hadden geen flauw idee hoe ernstig hun letsels waren’, zegt woordvoeder Tjeerd de Faber.

Toen De Faber en zijn collega’s de gegevens hadden geïnventariseerd, schrokken ze zich een hoedje. ‘Tijdens de acht gedooguren – de periode waarin consumenten vuurwerk mochten afsteken – telden we maar liefst zestien blinde ogen, twee per uur’, zegt De Faber. ‘De gemiddelde leeftijd van de slachtoffers was 21 jaar. Ongeveer een derde liep blijvende schade op. Bij 3 à 4 procent moesten we een oog verwijderen.’

Het NOG pleitte meteen voor een algemeen verbod op consumentenvuurwerk in Nederland. De organisatie startte ook het zogeheten Vuurwerkmanifest op, een website waarop particulieren en organisaties zich konden verenigen in hun vraag om consumentenvuurwerk te verbieden. Na een verschrikkelijk ongeval op 1 januari 2020 – waarbij een vader en zijn vierjarige zoon omkwamen en de moeder en dochter zwaargewond raakten – telde het manifest op de website plots 670.000 handtekeningen.

Toen kwam corona. Door het acute verzorginfarct besloot de Nederlands overheid eind 2020 om eenmalig een landelijk vuurwerkverbod af te kondigen. De maatregel wierp zijn vruchten af: waar bij de jaarwisseling van 2019 op 2020 ongeveer 1.300 vuurwerkletsels werden geteld, meldden zich vorig jaar maar 108 feestvierders aan in de ziekenhuizen en 275 bij de huisartsenposten. De regering besloot ook voor de vorige jaarwisseling een landelijk vuurwerkverbod af te kondigen.

‘We hebben toen eigenlijk een medisch experiment uitgevoerd met de nationale bevolking’, zegt De Faber. ‘Twaalf jaarwisselingen lang hadden we de cijfers over oogletsels door consumentenvuurwerk bijgehouden. Vorig jaar hebben we dan de ‘ziekmakende’ factor weggehaald. We stelden vast dat het aantal oogletsels met 75 procent was afgenomen: van 181 eind 2019 tot 47 eind 2020.’

‘Bij andere medische experimenten moet je vervolgens de ziekmakende factor opnieuw introduceren, bij wijze van controle’, vervolgt De Faber. ‘Mochten we dat hier doen – wat in de praktijk zou betekenen dat vuurwerk opnieuw mag worden afgestoken – dan zou geen enkele ethische commissie dat toelaten.’

De meeste zware letsels zijn te wijten aan illegaal vuurwerk. Het gaat dan om slachtoffers die handen verliezen of die ernstig aan het gezicht zijn verminkt. Maar voor zware oogletsels staan de zaken er anders voor, zegt De Faber. ‘We weten dat 75 procent van de oogletsels wordt veroorzaakt door legaal vuurwerk. Van slechts 5 procent weten we zeker dat het om illegale varianten gaat. Voor de overige 20 procent weten we het niet, onder andere omdat omstanders meestal niet weten waardoor ze geraakt zijn. Dat betekent dat ook onschuldige kleine rotjes en vuurpijltjes en zelfs siervuurwerk wel degelijk ernstige oogletsels kunnen geven.’

‘Vuurwerk is een van de mooiste dingen die je ogen kunnen zien, maar het moet niet het laatste zijn’

In de helft van de gevallen zijn de slachtoffers omstanders. Voor De Faber is dat een doorslaggevend argument om consumentenvuurwerk te verbieden. ‘De overheid is verantwoordelijk voor de veiligheid van de burgers. Kiezen individuen ervoor om zichzelf in gevaar te brengen, dan is dat hun eigen verantwoordelijkheid. Maar dat een omstander het slachtoffer kan worden van het pretpakket van iemand anders, dat mag niet toegelaten worden.’

In België registreert de Stichting Brandwonden al een paar jaar de vuurwerkongevallen tijdens de kersten nieuwjaarsperiode. Dat waren er 108 in 2018-2019 en 102 in 2019-2020, wat zo’n 30 procent meer was dan de jaren voordien. De voorbije eindejaarsperiode viel in volle coronacrisis. Maar zelfs een avondklok en een vuurwerkverbod konden niet verhinderen dat er nog altijd 21 mensen gewond raakten door vuurwerk en dat twee mensen om het leven kwamen.

Het veiligste alternatief voor een vuurwerkverbod is volgens De Faber om alle consumentenvuurwerk laten vervangen door professionele shows. De vuurpijlen worden van een afstand elektronisch afgestoken, en het publiek is enkele honderden meters van het schouwspel verwijderd. De Faber: ‘Vuurwerk is een van de mooiste dingen die je ogen kunnen zien, maar het moet niet het laatste zijn.’

Lees hier meer: https://www.eoswetenschap.eu/gezondheid/de-gevolgen-van-vuurwerk?utm_source=ActiveCampaign&utm_medium=mail&utm_campaign=eos_194%3Facid%3Df98fa33c706962107b2d4190a087fdb8

Bron: EOS

Twee vuurwerkslachtoffers in Het Oogziekenhuis Rotterdam

Update 3 januari 2022: Inmiddels zijn er in totaal vijf slachtoffers met oogletsel door vuurwerk te betreuren bij Het Oogziekenhuis Rotterdam.

Rotterdam, 1 januari 2022 – Tijdens afgelopen nacht zijn slechts twee vuurwerkslachtoffers met oogletsel bij Het Oogziekenhuis Rotterdam binnengebracht. Het letsel is bij beide patiënten niet blijvend. Beide patiënten waren omstander en staken zelf geen vuurwerk af.

Mogelijk worden nog wel slachtoffers uit andere regio’s bij het ziekenhuis binnengebracht, maar het is zeer onwaarschijnlijk dat dit grote aantallen betreft.

“Gelukkig hebben we het in Het Oogziekenhuis door het landelijk vuurwerkverbod voor het tweede jaar op rij rustig gehad tijdens de jaarwisseling. Een groot aantal mensen is oogletsel bespaard gebleven, terwijl hulpverleners door het hele land bekogeld zijn met vuurwerk. Ik kan er dan ook alleen maar voor pleiten dat het vuurwerkverbod een permanente aard krijgt en dat we tijdens komende jaarwisselingen nog minder patiënten hoeven te helpen. Ik heb de afgelopen jaren honderden patiënten met vuurwerkletsel gezien en honderden ogen blind zien worden. Vuurwerk is een van de allermooiste dingen die je ogen kunnen zien, maar het moet niet het laatste zijn dat je kunt zien. Ik roep dan ook iedereen op om via www.vuurwerkmanifest.nl het Vuurwerkmanifest te ondertekenen.”

Tjeerd de Faber is oogarts in Het Oogziekenhuis Rotterdam en vuurwerkwoordvoerder van Het Nederlands Oogheelkundig Gezelschap, het gezelschap waarbij alle in Nederland werkzame oogartsen aangesloten zijn.

Landelijke cijfers: vorige jaarwisseling landelijk uiteindelijk 4 blinde ogen

Tijdens deze jaarwisseling hebben oogartsen voor de veertiende maal het aantal en de ernst van oogletsels veroorzaakt door vuurwerk geregistreerd. Dit op initiatief van het Nederlands Oogheelkundig Gezelschap (NOG). De laatste dertien jaar zagen de oogartsen in totaal 2.578 patiënten met 3.118 beschadigde ogen: 1.116 ogen liepen blijvende schade op, 206 ogen werden blind waarvan er 83 niet meer te redden waren en zijn verwijderd. Tijdens de vorige jaarwisseling was 34% van de patiënten omstander en stak zelf dus geen vuurwerk af, maar werd wel slachtoffer.

Permanent verbod op consumentenvuurwerk

Niet alleen Het Oogziekenhuis Rotterdam, maar ook het Nederlands Oogheelkundig Gezelschap en vele andere organisaties zijn voor een permanent verbod op consumentenvuurwerk. De organisaties pleiten voor het organiseren van professionele vuurwerkshows en hebben het Vuurwerkmanifest tegen consumentenvuurwerk gelanceerd. Inmiddels wordt het manifest gedragen door meer dan 670.000 particulieren en organisaties.

Bron: Oogziekenhuis Rotterdam

Metro-stelling: ‘Vuurwerk afsteken is een achterlijke traditie’

Voor het tweede jaar op rij hebben we rondom oud en nieuw te maken met een vuurwerkverbod. Een permanent verbod hangt in de lucht, gekeken naar het aantal slachtoffers dat vuurwerk veroorzaakt en bijvoorbeeld ook de milieuschade. Voor de redactie reden om de stelling ‘vuurwerk afsteken is een achterlijke traditie’ voor te leggen aan het Metro-panel.

Dit keer de beurt aan oogarts Tjeerd de Faber, filosoof Daan Roovers en voormalig directeur van het Nederlands Centrum voor Volkscultuur en Immaterieel Erfgoed Ineke Strouken.

De Faber:

‘Zelf vuurwerk afsteken is geen achterlijke, maar een achterhaalde traditie’

Als medicus kan ik alleen maar pleiten voor een verbod op consumentenvuurwerk. Ik heb honderden patiënten gezien met vuurwerkletsels en honderden ogen blind zien worden in de afgelopen dertien jaar dat we dit landelijk bijhouden. Vuurwerk is een van de allermooiste dingen die je ogen kunnen zien, maar het moet niet het laatste zijn dat je kunt zien. Dat laatste maak ik toch te vaak mee in de Nieuwjaarsnacht.

Lees meer hier.

Utrechtse natuur- en milieuorganisaties willen algeheel vuurwerkverbod

UTRECHT Ruim honderd organisaties die zich inzetten voor dierenwelzijn en milieu, roepen de overheid op om vuurwerk definitief te verbieden. Onder meer de Universiteit Utrecht, dierenzorg Eemland en de Vogelbescherming in Zeist steunen de campagne met de naam ‘Ik klap’.

Zoveel mogelijk mensen moeten worden gestimuleerd om mee te klappen voor een landelijk verbod, zo is het idee. Niet alleen huisdieren hebben veel last van vuurwerkstress volgens de organisaties, maar ook dieren in de vrije natuur. ,,Een dier reageert vanuit zijn natuurlijke gedrag en instinct op wat het ziet, ruikt en hoort. De meeste dieren slaan dan op de vlucht, waardoor er veel ongelukken zoals aanrijdingen gebeuren”, schrijven de initiatiefnemers.

Bij het afsteken van vuurwerk komt ook fijnstof vrij en dat geeft luchtvervuiling. Het is ook schadelijk voor de gezondheid van mens en dier. De organisaties roepen mensen op om het Vuurwerkmanifest te tekenen. ,,Daarmee kan een zo duidelijk mogelijk statement afgegeven worden aan de politiek.”

Eerder werd bekend dat het kabinet voor aankomende jaarwisseling een vuurwerkverbod instelt. De zorg had daarom gevraagd vanwege de hoge werkdruk in de ziekenhuizen door corona. De organisaties laten weten daar blij mee te zijn, maar de actie ‘Ik klap’ zetten zich juist in voor een definitief verbod. (Bron: RTV Utrecht)

Bron: Groentje Houtens Nieuws

Tijdelijk vuurwerkverbod geen oplossing voor mensen met hulphond

KNGF Geleidehonden wil permanent vuurwerkverbod

KNGF Geleidehonden betreurt de tijdelijkheid van het vuurwerkverbod dat het kabinet afgelopen weekend aankondigde. Twee derde van de mensen met een KNGF-hond is namelijk het slachtoffer van vuurwerkknallen tijdens het werken met de hond. Dat blijkt uit onderzoek van KNGF Geleidehonden, uitgevoerd door onderzoeksbureau Markteffect. Vuurwerkknallen hebben forse impact op het leven van veel mensen die afhankelijk zijn van een hulphond, zoals blinden en mensen met PTSS. Geschrokken hulphonden kunnen hun werk vaak tijdelijk of langdurig niet meer of niet goed uitvoeren, met alle gevolgen van dien. KNGF Geleidehonden start een petitie en roept hiermee op tot een permanent verbod op consumentenvuurwerk met strenge handhaving. 

 Het onderzoek werd uitgevoerd onder 292 cliënten van KNGF Geleidehonden, met een blindengeleidehond, een assistentiehond (naast de rolstoel) of een buddyhond voor mensen met autisme of PTSS (posttraumatische stressstoornis). Een kwart van de ondervraagden die nare ervaringen met vuurwerk benoemt, zegt dat dit in de aanloop naar oudejaarsavond wekelijks of zelfs dagelijks gebeurde. 

‘Veiligheid en leefbaarheid hoogste prioriteit’ 

Meta Neeleman, directeur van KNGF Geleidehonden: ‘Wij willen dat de politiek zijn verantwoordelijkheid neemt en de veiligheid van – en leefbaarheid voor – zijn inwoners als hoogste prioriteit stelt. Dus ook voor mensen met een beperking. Uiteraard zijn we opgelucht dat er dit jaar geen vuurwerk mag worden afgestoken om de zorg te ontlasten, maar met een tijdelijk verbod begint de ellende voor mensen met een hulphond volgend jaar gewoon opnieuw. Wij pleiten voor een permanent algeheel landelijk verbod. Zo’n verbod zet bovendien pas zoden aan de dijk als politie ook hogere prioriteit geeft aan het handhaven ervan.’ 

Nachtmerrie voor baas en hulphond 

Een hulphond is een stabiele, betrouwbare hond die altijd voor zijn baas klaarstaat. Maar het steeds zwaardere knalvuurwerk veroorzaakt veel angst en paniek. Hierdoor moeten hulphonden vaker tijdelijk – en soms zelfs blijvend – hun functie neerleggen. Voor mensen die afhankelijk zijn van een hulphond betekent dit dat hun leven hierdoor flink wordt beperkt. Driekwart van de hulphondenbazen ervaart vuurwerkknallen zelf als (heel erg) vervelend. Bij bazen met een buddyhond PTSS is dit zelfs ruim 9 op de 10. De knallen en flitsen zijn een nachtmerrie voor baas én hulphond. 

 Merendeel hulphonden angstig voor vuurwerk 

Uit het onderzoek blijkt dat 3 op de 5 hulphonden angstig of gespannen reageert op vuurwerkknallen. Ook spreekt 58 procent van de ondervraagden over een echte gedragsverandering bij de hond, tijdens de vuurwerkperiode. Dit speelt zowel op momenten dat de hond met hen werkt als wanneer de hond rust houdt. 

Maar liefst 37 procent van de ondervraagden geeft bovendien aan dat de vuurwerkperiode een nasleep had op het gedrag van de hulphond. De honden vertoonden angstig of schrikachtig gedrag op straat en zelfs in huis. In sommige gevallen durven hulphonden na zo’n ervaring helemaal niet meer naar buiten. Het gevolg is dat veel honden zich niet kunnen focussen op het geleide- of assistentiewerk. 

80 procent hulphonden ondersteund tijdens vuurwerkperiode 

4 op de 5 ondervraagden geeft aan de hulphond te moeten ondersteunen als er vuurwerk wordt afgestoken. Veel van hen zeggen zich tijdens de vuurwerkperiode niet meer te laten begeleiden door de hond. Ook kiezen ze voor stillere plekken of andere tijdstippen om de hond even uit te laten. Anderen zeggen de hond helemaal niet meer mee naar buiten te nemen of zien zich genoodzaakt iemand anders erbij te zoeken om hen te helpen bij het over straat lopen. Omdat het vuurwerkgeknal steeds vroeger in het jaar begint, duurt de vuurwerkperiode elk jaar langer. Hierdoor wordt het voor veel mensen met een hulphond steeds ondoenlijker om hun normale leven nog aan te passen. Opvallend is dat vooral PTSS-patiënten gedurende de vuurwerkperiode tijdelijk met de hond verhuizen naar een vuurwerkvrij vakantiepark. Maar liefst 1 op de 5 mensen binnen deze groep zegt hiervoor te kiezen. 

Schrikbarende cijfers tonen noodzaak petitie 

Neeleman noemt de onderzoekscijfers schrikbarend. ‘Dit kun je als samenleving niet zomaar naast je neerleggen. Waar de decembermaand voor de meeste Nederlanders een feestmaand is, is het voor mensen met een hulphond vaak een ware nachtmerrie. Elk jaar staat hun leven – én dat van de hulphonden waarvan ze afhankelijk zijn – door het vuurwerk volledig op zijn kop.’ KNGF Geleidehonden wil publiek en politiek de ogen openen en startte een petitie die oproept tot een permanent landelijk verbod op consumentenvuurwerk. De petitie voor een algeheel verbod op consumentenvuurwerk is te vinden via: geleidehond.nl/stopvuurwerk. 

Campagne 

Naast de petitie start KNGF Geleidehonden in de maand december een campagne op social media en tv. Het doel is het publiek bewust maken van de impact van vuurwerk op mensen die afhankelijk zijn van een hulphond. Het effect van het moeten missen van de hond als essentieel hulpmiddel én als maatje, is veel groter dan menig vuurwerkafsteker zich kan voorstellen. De knallen en flitsen zijn niet alleen traumatisch voor de hond; maar ook voor hun baas. Blinden en slechtzienden zien het vuurwerk niet aankomen en kunnen het daardoor moeilijk ontwijken. Dit veroorzaakt angst en verlies van oriëntatie. Mensen met PTSS rapporteren vaak herbelevingen van een traumatiserende ervaring. De onverwachte knallen veroorzaken bij kinderen met autisme soms zeer zware angstaanvallen. 

‘Elke knal klink als een explosief’ 

Eén van de ondervraagden is oorlogsveteraan én PTSS-patiënt: ‘Eén vuurwerkknal brengt mij gelijk terug naar het geluid van mortiergranaten. Ik beleef oorlogssituaties direct opnieuw in mijn hoofd en daarvan raak ik volledig in paniek.’ 

Een van de respondenten met een blindengeleidehond zegt: ‘Ik laat mijn hond uiteraard nog wel uit, maar ik beperk de werkactiviteiten. Ik ga bijvoorbeeld niet naar een verjaardag van een vriendin, ik probeer boodschappen doen te vermijden en ik plan hoognodige activiteiten in de vroege ochtend, in de hoop dat de vuurwerkafstekers dan nog slapen.’ 

Datum: 6 december 2021

Bron: KNGF